Bazen sorgulamak için düşmek lazım düşlerden hayatın içine; gel- git yaşamak lazım, ama biz her gün sabahtan diğerine git- gel yapabiliyoruz ancak…
Bazen yaşamın anlamını sorguluyoruz
ya, bence hiç cevap alamıyoruz. Tabi alamıyoruz diye sorgulamaktan vazgeçelim
demiyorum ama ya deliler haklıysa… biz boş bir dünyanın hunisinin içinden
geçiyorsak, ya zaman kavramı yoksa boşuna saatlere bakıp akşam olmasını
bekliyorsak. Yada dünya yuvarlak değilde huni gibiyse; evrenden aşağı
düştüğümüzü hissediyorsak. Aslında deli diye adlandırdığımız insanlara benim
saygım sonsuz. Bizim olmadığımız bir boyutta kendi hayallerinde yaşıyorlar.
Sadece şartlar onlara uygun değil. Bizim dünyamız onların dünyasından çok daha
kirli, dağınık ve çekilmez. Sonuçta hepimiz nefes alıyoruz, dünya yuvarlakmış
kareymiş kime ne? Yada biz göremedikten sonra uzaylılar var olsa olmasa kim
gerçekliğine inanırki.?
Bazen sorgulamak içinde düşmek lazım
düşlerden hayatın içine; gel- git yaşamak lazım, ama biz her gün sıradan bir sabahtan
diğerine git- gel yapabiliyoruz ancak.
İçimize de atamıyoruz artık orası
da doldu, e tabi trafik sadece yolda değil, beynimizin içinde. Düşünecek şeylerin
de sırası var elbet kırmızı ışıkta bir düşünce durmadı mı geriden gelenlerle
çarpışıyor. Sonra ocakta unutulan yemekler, makinede kalan çamaşırlar haliyle
yeni bir dert yükü yaratıyor.
Ne söyleyim yine de şikayetçi
değilim. Ama huniyle dolaşan hayal gücü kuvvetli o arkadaşları da çok seviyorum.
Onların mutluluk sebeplerini, bizden olmayan taraflarını seviyorum… Dünya
herkes için güzel bir yer olsun. Hepimizin yaşamaktan bıkmadığı herkesin
kendine bir yer bulduğu bir arada yaşamaktan sıkılmayacağımız bir yer olsun.
Özellikle çocuklarımız için.. Çocuklar öyle güzellerki korkunç bir savaşın
ortasında bile yetişkinlerin yapamadığı şeyi yapıp oyun oynayabilirler, bunu
korkmadıkları için değil; çok korkarlar ama bulundukları yere, bulundukları
duruma o kadar çabuk adapte olurlarki biz bile şaşırabiliriz. Bizim
göremediğimiz şeyi onlar müthiş dehalarıyla tüm güzellikleri keşfedebilirler..
biraz onlara benzemeyi bizde öğrenebilir miyiz sizce?
Bende sizinle hem fikirim. Keşke dünya herkes için güzel bir yer olsa. Bizde bir zamanlar çocuktuk. Hala hayata çocuk kalbiyle bakmayı hem kendi adıma, hemde hepimiz adına diliyorum.
YanıtlaSilEvet, Çocukluğumuzdaki gibi güzel olsa o bile yeter..
YanıtlaSil